Spending our time like we are millioniares

Na op oudejaarsdag zo'n 3 uur met de scooter berg op en berg af gereden te hebben hadden we het olifanten reservaat helaas nog steeds niet gevonden. Nee dit is geen Thailand, dit is Myanmar. Hier zijn geen verkeersborden (laat staan iets in het Engels) en toen ik om een kaart van het gebied vroeg werd ik met een zeer moeilijk gezicht aangekeken, zoiets hebben ze simpelweg niet. Hoe verder we reden hoe minder Engels er gesproken werd (van 'hello - right/left' naar niets) en toen ook Joost zijn olifantenimitaties ons niet meer verder hielpen besloten we terug te gaan. We kwamen echter uit bij een compleet ander dorp. Hier werden we door een local naar de "haven" gebracht want om terug te gaan naar ons verblijfplaatsje moesten we blijkbaar drie rivieren over. Dit was het moment dat de dag omsloeg in een super ervaring! Op het einde de veerboot "denk aan een houten longtailboot met minder hoge randen" werd een plankje hout gelegd waarover de locals (en Joost!!) zo met hun scooter, half door het water - over het plankje - hup het houten bootje op reden. Op de boot werden wij als enige blanke personen ongegeneerd lang aangestaard en werd er duidelijk (lachend) over ons gepraat. De weg - welke niet was aangelegd- bestond uit los zand en uiteindelijk reden we letterlijk over het strand de locals achterna op naar de volgende boot. Hilarische dag dit.

'S avonds hebben we met een biertje op onze bloten voeten in het zand gedanst en naar vuurshows gekeken. Een heel bijzonder nieuwjaar! Toen we terugkwamen bij het hotel en we jullie een gelukkig nieuwjaar wilden wensen bleek dat de wifi enkel van 19:00 tot 23:00 werkte en we ook geen signaal hadden op onze iPhones - ja we zijn in Myanmar- waren we zo erg toe aan wat meer luxe dat we onze al geboekte terugvlucht in de prullenbak hebben gegooid. Na op nieuwjaarsdag van 's ochtends tot 's avonds in de bus gezeten te hebben (om slechts 200 km af te leggen) vlogen we op 2 januari vroeg in de morgen naar Thailand. Het ontwikkelde Thailand. Bizar hoe blij we waren om de middag in het "welvarende" Bangkok te spenderen waar we twee keer bij de Subway hebben gegeten en ook nog één keer bij de Mac - ja allemaal in één middag- die avond zijn we nog naar Phuket gevlogen en de volgende ochtend lagen we aan het strand van Khao Lak.

Na 2 standdagen (en veel getwijfel) zijn we aan boord gestapt van een liveaboard naar de Similan eilanden - mede mogelijk gemaakt door onze lieve (schoon) ouders :):). Echt een super ervaring. We hebben 3 nachten op de boot geslapen - met nog 18 andere duikers- en hebben in het totaal 10 duiken gemaakt. Het eten op de boot was heerlijk en de eilanden waren prachtig. Dat wij na de eerste duik - 7:00 's ochtends- aan land gingen (en de speedboten met andere dagtoeristen er dan nog niet zijn) maakte het extra magisch. Omdat de duiken zo'n 30 meter diep waren heb ik van Joost voor mijn verjaardag mijn advanced deep dive 'certificaat' gekregen en heb ik ook voor het eerst een nachtduik gedaan. Super spannend! Net spooktocht. Je hebt enkel een zaklampje en ziet dus ook enkel alleen dat waar jij met je zaklamp op schijnt. We hebben twee enorme kreeften gezien en ook een octopus/inktvis. De duiken overdag waren ook prachtig, maar helaas hebben we de enorme mantas van 4-6 meter niet mogen spotten.

Eenmaal aan land hebben we van onze laatste dagen aan het strand van Khao Lak genoten en een laat verjaardagsdinner gehouden. Deze ochtend zijn we teruggevlogen naar Kuala Lumpur. We hebben het super gehad en hebben in enkele weken enorm veel gezien, gedaan en beleefd. Weer een enorm mooie herinnering om bij te schrijven op ons lijstje. Joost zit inmiddels in het vliegtuig (na veel tranen van mij uiteraard) en over 5 uurtjes vertrekt ook mijn shuttle naar de luchthaven zodat ik om 7:00 in het vliegtuig naar Cambodja zit. Op naar weer een nieuw avontuur!


Liefs xxx

P.s. Omdat ik nog een paar uurtjes slaap kan pakken zal ik de foto's later uploaden!